Wiosna to okres intensywnego wzrostu młodych ozimin: zbóż i rzepaku. Zaniedbanie wiosennego dokarmiania roślin we właściwych terminach skutkuje nie tylko obniżeniem plonu, ale też spadkiem jego jakości. By temu zapobiec, konieczne jest właściwe dla tej pory roku nawożenie, w szczególności azotowe.
Z tego artykułu dowiesz się:
Jak zasilić rzepak ozimy?
Rzepak ozimy charakteryzuje się wysokim zapotrzebowaniem na składniki pokarmowe, zarówno w okresie jesiennym, jak i na wiosnę. Jest to ważne szczególnie w tym drugim okresie, ponieważ w chwili startu wegetacji następuje bardzo intensywny przyrost części wegetatywnych roślin, a zwłaszcza wydłużanie łodyg. Żeby jednak nawożenie było efektywne, nawóz musi zostać podany w formie łatwo dostępnej dla roślin. Dotyczy to szczególnie azotu, którego najlepszą formą do wiosennego nawożenia pogłównego jest forma saletrzana. Jest ona łatwo rozpuszczalna w wodzie i szybko pobierana przez korzenie roślin.
Kolejnym pierwiastkiem kluczowym dla wykształcenia prawidłowego plonu rzepaku jest siarka, która odpowiada między innymi za syntezę aminokwasów siarkowych, niezbędnych do syntezy białek. By zapewnić prawidłowe wykorzystanie azotu i siarki, nawozy, które zawierają te pierwiastki, powinny być podane w pierwszej wiosennej dawce. Idealnym źródłem siarki w tym okresie jest np. nawóz wieloskładnikowy – Belenus® produkcji GoudenKorrel™. Zawiera 47,0% SO3 , 13,7% K2O, 17,3% CaO, 5,4% MgO. Wszystkie wymienione składniki pokarmowe występują w formie rozpuszczalnej w wodzie, a przez to, że nawóz ten został wyprodukowany na bazie niezwykłego minerału jakim jest polihalit są łatwo i długodostępne dla roślin. Do drugiego zasilenia roślin można wykorzystać już nawóz bez siarki, np. granulowaną saletrę amonową, czyli np. popularny Pulan® z Puław.
Wiosenne nawożenie zbóż ozimych
Dla uzyskania wysokiego plonu zbóż ozimych, w szczególności pszenicy jakościowej, konieczne jest zapewnienie roślinom odpowiedniej ilości związków mineralnych, w szczególności azotu. Zalecane są co najmniej dwie dawki nawozów azotowych, których wielkość najlepiej uzależnić od zawartości azotu w glebie.
W pierwszej dawce konieczne jest użycie nawozów zawierających azot w szybko działającej formie saletrzanej. Najlepszy do tego celu będzie Pulan®, który szybko zaspokoi potrzeby pokarmowe szybko rosnących roślin. W przypadku odmian jakościowych i chlebowych pszenicy ozimej warto dodatkowo zastosować suplementację siarką, która odpowiada za jakość ziarna. Świetnie do tego celu nadaje się wspomniany powyżej Belenus® lub też każdy inny nawóz zawierający siarkę i magnez, który można wykorzystać także do zasilenia w magnez innych zbóż ozimych.
Pierwsza dawka odpowiada za liczbę źdźbeł w roślinie oraz za ilość kłosków i kwiatków w kłosie.
Druga dawka, aplikowana na początku strzelania w źdźbło, służy do ustabilizowania liczby źdźbeł. Dzięki temu rośliny lepiej wykształcą nasiona i mogą formować biomasę konieczną do odpowiedniego zaopatrzenia rozwijających się ziaren w składniki pokarmowe. W tym przypadku również warto zastosować Pulan®.
W okresie od początku do końca kłoszenia można jeszcze zaimplementować trzecią dawkę azotu, której zadaniem jest utrzymanie jakości ziarna, a w szczególności poprawy zawartości w nim białka.
Jeśli nie nawóz granulowany to co?
Ażeby wyżej wymienione nawozy mogły efektywnie zadziałać, muszą zostać uprzednio wymieszane z wilgotną glebą. Jest to konieczne, by granule mogły się w niej rozpuścić. W ostatnich latach w okresie wiosennym coraz częściej zdarzają się susze. Warto w związku z tym mieć na uwadze, że aplikacja nawozu granulowanego w suchej glebie prowadzi do strat składników pokarmowych, ponieważ nierozpuszczone nie mogą zostać pobrane przez korzenie roślin.
Dlatego w takim przypadku konieczne może być użycie nawozu w innej formie. Doskonałym preparatem na takie okoliczności jest roztwór saletrzano- mocznikowy, czyli popularny RSM®, który zawiera trzy formy azotu: azotanową, amonową i amidową. Ponadto, do nawożenia rzepaku opracowano ten płynny nawóz z dodatkiem siarki (RSM® 26 + 3S). Nawóz ten aplikuje się opryskiwaczem za pomocą dysz grubokroplistych albo aplikatorów rozlewających ciecz po powierzchni gleby.
