Pszenica ozima Belissa wyróżnia się dobrą zimotrwałością (skala 5), dlatego uzyskuje dobre wyniki plonowania w prawie całym kraju. Charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością, która została zweryfikowana zimą 2012 roku. Wtedy to zasiewy tej odmiany pszenicy ozimej, jako jedne z nielicznych, przezimowały w dobrym stopniu.
Na wysoką plenność sprzyja również cecha odporności na znaczną większość chorób grzybowych, a dokładniej:
– dobra odporność na choroby podstawy źdźbła,
– mączniak,
– brunatną plamistość liści,
– septoriozę liści i plew,
– fuzariozę kłosów oraz bardzo dobra odporność na rdzę brunatną.
Pszenica ozima Belissa jest to odmiana o krótszej słomie (średnia wysokość to 88 cm) i posiada ona bardzo wysoką odporność na wyleganie zarówno w okresie dojrzałości woskowej jak i przed zbiorem.
Ważna jest także tolerancja na duże stężenie jonów glinu, dlatego też ta odmiana nadaje się do uprawy na zakwaszonych glebach.
Pszenica ozima Belissa jest to odmiana łącząca w sobie wiele korzystnych cech pożądanych przez producentów. Ma zatem potencjał stać się jedną z najpopularniejszych w Polsce odmian pszenicy ozimej, które przeznaczone są do uprawy w normalnych, jak również intensywnych warunkach. Pszenica ta świetnie nadaje się do uprawy w różnych środowiskach, w różnych stanowiskach i po różnych przedplonach.
Cechy charakterystyczne pszenicy ozimej Belissa
– najwyższe plony uzyskuje w rejonach II, III, IV, V i VI,
– wysoką odporność na wymarzanie, która została zweryfikowana podczas mroźnej zimy w roku 2012, co daje możliwość uprawy we wszystkich rejonach kraju – wg COBORU ocena 5,
– krótka i sztywna słoma, osiągającą wysokość 88 cm,
– wysoka odporność na wyleganie w fazie dojrzałości mlecznej, a także bardzo wysoką przed zbiorem,
– posiada dobrą odporność na choroby podstawy źdźbła (można uprawiać ją w stanowisku po zbożach) oraz mączniak,
– bardzo dobra odporność na rdzę brunatną,
– duża odporność na brunatną plamistość liści, septoriozę liści i plew oraz fuzariozę kłosa,
– dobrze plonuje na zakwaszonych glebach, przy dużym stężeniu glinu,
– średni termin kłoszenia i dojrzałości,
– posiada dobrą odporność na porastanie w kłosie, a także bardzo wysoką liczbę opadania,
– ziarno pszenicy Belissa jest dobrze wyrównane, duże o MTZ 45-48 g,
– wysokie parametry jakościowe: zawartość białka – 13,6%, liczba sedymentacji – 69, zawartość glutenu – 30,7%
Wymagania glebowe pszenicy ozimej Belissa
Ta odmiana pszenicy ozimej została przystosowana do tradycyjnych i intensywnych warunków upraw. Bardzo dobrze plonuje na glebach kompleksów pszennych i żytnich. Najwyższe plony można uzyskać po takich przedplonach jak: rzepak ozimy, strączkowe i motylkowe, a także wcześnie schodzące z pola okopowe.
Siew pszenicy ozimej Belissa
Termin siewu pszenicy ozimej Belissa przypada na III dekadę września – we wschodnich rejonach kraju, do I dekady października w zachodnich rejonach. Odmiana tolerancyjna na opóźniony termin siewu.
Ilość wysiewu pszenicy ozimej Belissa: przy siewie terminowym i na dobrej glebie wynosi około 350-400 ziaren/m2. Przy siewie nieco opóźnionym i na gorszych stanowiskach wyniesie około 450 ziaren/m2.
Nawożenie mineralne pszenicy ozimej Belissa
Przy doborze właściwych dawek nawożenia mineralnego bardzo ważna jest znajomość zasobności gleby w jej podstawowe składniki, a także wysokość spodziewanego plonu ziarna. W zalezności od tego nawożenie fosforowo-potasowe będzie kształtowało się na poziomie 50-100 kg/ha P2O5 oraz 40-120 kg/ha K2O. Nawożenie azotowe, w ilości 80-140 kg/ha N należy rozkładać na kilka dawek.
I – wiosną, w momencie ruszenia wegetacji: 60-70 kg N/ha,
II – w okresie strzelania w źdźbło: 40-50 kg N/ha,
III – w czasie kłoszenia lub płynne po kłoszeniu: do 40 kg N/ha.
Nawożenie, które zastosujemy w późniejszym okresie wegetacji zadecyduje o poziomie zawartości glutenu w ziarnie. Przy wyborze nawożenia płynnego, istnieje możliwość podzielenia trzeciej dawki. Odmiana dobrze plonuje już przy średniej dawce azotu. Przy wysokim nawożeniu azotowym wskazane jest stosowanie regulatorów wzrostu.
Ważniejsze cechy rolniczo-użytkowe pszenicy ozimej Belissa
| Zimotrwałość | 5 | bardzo dobra |
| Termin kłoszenia | średniowczesny | |
| Termin dojrzałości | średniowczesny | |
| Wysokość roślin | 88 cm | średniokrótkie |
| Odporność na wyleganie | 8,0 | bardzo wysoka |
| Masa 1000 ziaren | 45-48 g | dość wysoka |
| Zawartość białka | 13,6 % | wysoka |
| Zawartość glutenu | 30,7 % | wysoka |
| Liczba sedymentacji | 69 | wysoka |
Odporność na choroby pszenicy ozimej Belissa
| Pleśń śniegowa | 8,4 | bardzo dobra |
| Choroby podstawy źdźbła | 8,0 | dobra |
| Mączniak prawdziwy | 7,7 | dobra |
| Rdza brunatna | 7,4 | bardzo dobra |
| Brunatna plamistość liści | 7,6 | dobra |
| Septorioza liści | 6,7 | dobra |
| Septorioza plew | 7,3 | dobra |
| Fuzarioza kłosów | 7,7 | dobra |
| Rdza żółta | 7,1 | średnia |
Źródło: Lista Opisowa Odmian COBORU 2018
Cechy jakościowe pszenicy ozimej Belissa
| Liczba opadania | 9 | wartość klasy E |
| Zawartość białka | 5 | wartość klasy A |
| Wskaźnik sedymentacyjny SDS | 7 | wartość klasy A |
| Wodochłonność mąki | 9 | wartość klasy E |
| Rozmiękczenie ciasta | 7 | wartość klasy A |
| Energia ciasta | 5 | wartość klasy B |
| Objętość chleba z 100 g mąki | 7 | wartość klasy A |
